maandag 16 januari 2012

Weer in Nederland

Zaterdagochtend zijn we weer aangekomen in Nederland. We werden begroet door de regen en de kou, zoals Nederland in je geheugen staat ;) De afgelopen dagen zijn we bezig geweest met het uitpakken van de koffers, familie bezoeken en wat bekomen van de jetlag. Oef, dat laatste valt toch echt niet mee:S Ik word nog steeds rond 5 uur 's nachts wakker en 's avonds val ik ook al echt op tijd in slaap. Hopelijk trekt dat de komende dagen nog wat bij, opstaan als het nog donker is en voorlopig blijft, vind ik niet leuk! :p Er zijn nog zoveel dingen die we gezien en gedaan hebben dat we niet alles kunnen vertellen. Deze blogserie wil ik echter afsluiten met wat anecdotes over monniken. Zoals je wellicht weet, wonen er in Vietnam veel boeddhistische monniken. Mijn beeld hierbij is dat zij zich vooral in hun tempels ophouden en daar bezig zijn met hun taken. Maar, ook monniken moeten wel eens de weg op. Je zou verwachten dat ze zich dan netjes aan de regels houden, maar dit blijkt niet altijd zo te zijn... Stel je bijvoorbeeld een monnik in een bruin gewaad voor, die gewoon door rood licht rijdt! Of je keihard voorbij raast en bijna iedereen op zijn pad inhaalt! Dan zijn de twee monniken die we in Hanoi zagen, wel wat meer stereotiep. Zij zaten namelijk samen op 1 brommer, waarbij degene die achterop zat rustig een boek aan het lezen was. Monniken bestellen uiteraard ook wel eens spullen. Dus zie je soms ook een monnik achterop de brommer zitten, met een groot boeddha-beeld in handen. Tot slot gaan monniken ook wel eens met het vliegtuig. Dan gaan de remmen los! Wat denk je van een monnik in een blauw gewaad, broekspijpen bij zijn sportsokken in, op gympen? En ze dragen ook vaak een laptop bij zich...ook iets wat je niet echt verwacht:P Tot slot willen wij iedereen bedanken die ons blog heeft gelezen en/of berichtjes heeft achter gelaten. Ontzettend leuk om te merken dat jullie zo met ons meeleven! Hopelijk kunnen we gauw weer op vakantie naar Vietnam en we zullen onze belevenissen dan weer hier plaatsen. Als het kan, zouden we ook dan graag weer jullie reacties willen lezen:) Vergeet de site dus niet! :p Heel veel groetjes, Nhan en Anne

vrijdag 13 januari 2012

Afscheid van Vietnam

Ons laatste uurtje van onze vakantie in Vietnam is aangebroken. Om 16.00 uur worden we opgehaald met de taxi en gaan we naar het vliegveld. Een heel raar gevoel dat je (voorlopig) voor de laatste keer op de markt loopt, Banh Xeo (soort pannenkoekje) eet en het echt heel warm hebt. We hebben nog wat fruit gekocht om onze koffer te vullen, en natuurlijk ook lekker voor als we weer thuis zijn. Er is hier zoveel fruit dat je thuis niet kunt krijgen! Als laatste nog wat over dingen die ons zijn opgevallen of die we hebben meegemaakt. Als je in 1 deel van Vietnam blijft (Noord, midden, Zuid), kun je haast niet zeggen dat je Vietnam 'kent'. Er zijn zoveel verschillende landschappen, klimaten, culturen en eetgewoontes... We raden echt aan om, als je naar Vietnam gaat, een soort trektocht te maken. De trein is daarvoor een prima vervoersmiddel. Afhankelijk van wat je betaalt, krijg je een harde stoel of een zacht ligbed om door Vietnam te reizen ;) Wat betreft die eetgewoontes; die zijn nogal wat anders dan bij ons. Er wordt bijvoorbeeld vaak op de grond gegeten. Als je ergens 'uit' gaat eten, zit je vaak op mini-stoeltjes aan dito tafels. Echt kinderformaat:p Vervolgens gooi je alles wat je niet eet (graten, botjes etc.) gewoon op de grond. Later wordt alles wel schoongeveegd door het personeel. Iedereen maakt trouwens zelf zijn bestek schoon. Even gauw met een papiertje, wat wel op elke tafel staat. Dat is om het eventuele stof en/of water van je eetstokjes of lepel te verwijderen. Over bestek gesproken: een mes krijg je vrijwel nooit bij je eten. Als je iets moet snijden/scheuren, dan doe je dat óf met je eetstokjes (in een snijdende beweging tegen elkaar in) óf met een vork en lepel. Werkt overigens prima ;) Vaak zijn dingen al in stukjes gesneden, maar als je bijvoorbeeld een blok tofu krijgt, zijn dit wel de manieren om er hapbare stukjes van te maken. Wees er wel op bedacht dat de Vietnamezen van 'taai' eten houden. De kip is hier bijvoorbeeld niet zo waterig zacht als in Nederland, maar een echte gespierde kip die veel lichaamsbeweging heeft gehad. Als je koffie bestelt, krijg je er vrijwel overal (uitgezonderd de echt toeristische gebieden) ook een kop thee bij. De koffie is hier namelijk erg sterk en zo kun je de smaak wat neutraliseren. Hoewel de thee ook echt sterk is, soms (wat mij betreft) nog sterker dan de koffie:P Oefen direct met het omrekenen van euro's (of welke munteenheid dan ook) naar de dong. Alleen op die manier kun je snel bepalen of iets duur is of niet. Laat je overigens niet te veel meeslepen door het feit dat dingen hier sowieso goedkoper zijn dan in Nederland (behalve computers en telefoons enzo), maar houdt rekening met wat de mensen hier verdienen. Kunnen zij het zich ook veroorloven? Bijvoorbeeld een hotel. Een overnachting kun je krijgen voor 10 euro. Dit lijkt heel goedkoop, maar voor een 'normale Vietnamees' is dit het loon voor minstens 2 dagen. dat zou betekenen dat je een hotel hebt in Nederland voor 130 euro! Nou, ik sluit gauw af, de taxi is er al! Groetjes, Nhan en Anne

donderdag 12 januari 2012

Lekker naar het strand: Vung Tau

Nog maar een paar dagen, dan gaan we al weer met het vliegtuig naar Nederland. We genieten met volle teugen van onze laatste dagen! Maandag zijn we met een neef en zijn vriendin naar Vung Tau geweest. Dit is een badplaats die vooral bezocht wordt door mensen uit Ho Chi Minh die de stad in het weekend willen ontvluchten. Door de week is het hier relatief rustig.
Vung Tau ligt zo'n 125 kilometer van HCM, ongeveer 4 uur met de motor. Gek hè, dat je daar dan zo lang over doet. Toch rijd je wel door, een motor kan de 60 kilometer per uur gemakkelijk halen. De wegen zijn echter niet altijd even goed, in HCM kun je niet zo hard rijden en de interne mens moet toch ook gevoed en gedrenkt worden... Plan was om met de bus naar Vung Tau te gaan, omdat we dinsdag om 14.00 uur weer terug moesten zijn in HCM. Met de bus zou het ongeveer 2 uur duren.

Onderweg naar het busstation (zo'n 20 kilometer van waar we zaten) besloten we echter toch met de motor te gaan. Van en naar het busstation zou namelijk ook nogal wat tijd kosten, we zouden vast nog even moeten wachten op de bus, de bus is een stuk duurder dan de motor en we hoefden geen motor te huren in Vung Tau. Gelukkig reed er nog een andere neef mee die dezelfde kant op moest, dus die kon ons begeleiden tot aan de rand van de stad. Dat scheelde wel, want zelf hadden we de weg waarschijnlijk niet gevonden. Routeaanduidingen zijn hier niet zo duidelijk als in Nederland en ook wegnummers staan niet altijd aangegeven. In 1,5 uur hadden we de rand van de stad bereikt, en toen nog eens 3,5 uur later waren we in Vung Tau.

Wat een grote stad en wat een brede wegen! We hebben de kust opgezocht en daar een hotel gevonden. We werden namelijk aangesproken door een mevrouw op een scooter die een kaartje van haar hotel gaf. Met balkon, zeezicht en 200.000 dong. Dat leek ons wel wat, dus wij achter haar aan gereden. Bij het hotel aangekomen bleek het balkon en zeezicht toch wat anders te liggen: aan de voorkant van het gebouw was een gedeeld balkon (dus voor de hele etage, ongeveer 5 kamers) waar vandaan je inderdaad de zee kon zien;) We hebben toch maar de kamers genomen, het was tenslotte niet duur en 100 meter het hotel uitlopen was het strand.

We hebben even gerelaxt en zijn toen met z'n alles wat gaan rondrijden. Toen zagen we een kabelbaan. Daar moesten we in:P
Met de kabelbaan bleken we bij een park uit te komen dat was gebouwd op, wat ze in Vung Tau noemen, berg. Hij is niet zo heel hoog, maar je hebt er wel een mooi uitzicht over de stad.
Toen zijn we verder het park in gelopen. Erg leuk en afwisselend :)

Met de kabelbaan zijn we aan het begin van de avond weer terug gegaan en hebben we gezocht naar een lekker restaurantje. Daarna zijn we naar het strand gegaan en hebben heerlijke gegrilde inktvis, vers en gedroogd, en grote schelpen gehad. Heerlijk!
De volgende dag, dinsdag, zijn we nog even naar het strand geweest. Moet je je voorstellen: om half 7 's ochtends stonden wij al op het strand...in ons bloesje ;)


Tegen half 9 zijn we vertrokken om op tijd weer in Ho Chi Minh te zijn. De moeder van Nhan zou namelijk arriveren en die zouden we uiteraard ophalen. Ze had een lange reis achter de rug toen ze met 3 kwartier vertraging aankwam. Fijn dat ze er was!
Donderdag, vandaag dus, vertrekt ze alweer naar Tuy Hoa. En vrijdag gaan wij naar Nederland... (en ook wel fijn! :D)

Groetjes,
Nhan en Anne

woensdag 11 januari 2012

Phan Thiet- Ho Chi Minh city

Vrijdag was het plan om vanuit Phan Thiet naar Mui Ne te gaan, even te genieten van het strand en dan door te rijden naar Ho Chi Minh city/Saigon. Volgens de Lonely Planet was de afstand tussen Pahn Thiet en Mui Ne namelijk een eitje, dus dat kon er gemakkelijk bij. Toen we echter onderweg waren, bleek Mui Ne ruim 20 kilometer van Phan Thiet te liggen: een afstand waar je toch snel 45 minuten over doet. Daar hadden we niet op gerekend...
We zijn maar omgekeerd en hebben de Quoc Lo 1 weer opgezocht. Deze weg loopt van Saigon naar Hanoi en hebben we vanaf Tuy Hoa al gevolgd. Toen we die gevonden hadden, hebben we koers gezet naar een koffietentje en daar, onder het genot van een kopje koffie, een broodje genuttigd.

Njammie, die broodjes zal ik thuis wel missen! Misschien moet ik zelf maar eens experimenteren met brood bakken, want zo  lekker als de broodjes hier zijn, heb ik ze in Nederland nog niet gehad. Een knapperige korst, die makkelijk breekt (zodat je gehemelte er niet kapot van gaat) maar toch niet kruimelt. Een heerlijke zachte binnenkant, bedekt met een overheerlijke roerbakomelet (heel luchtig, maar toch 1 geheel), wat verse kruiden en komkommer, licht begoten met een zilt sausje. Ziedaar...het lekkerste broodje:P Haha! Heb je er al zin in? ;)

Na het ontbijt en het vastschroeven van de toeter (door de trillingen gaat ie iedere keer los zitten en doet ie het niet meer) waren we klaar om echt verder op weg te gaan.In dit filmpje zie je een impressie van wat we onderweg allemaal gezien hebben.


Het verkeer in Saigon was wederom indrukwekkend. Er was ontzettend veel vrachtverkeer op de banen naast ons, zowel de stad in als de stad uit. In het filmpje 'valt het nog mee', toen het nog drukker werd, heb ik besloten niet meer te filmen. Geen risico's nemen... Op een gegeven moment stonden de vrachtwagens zo'n beetje aan elkaar vastgeplakt, muurvast. Brommers konden gelukkig nog doorrijden, maar het was echt superdruk. We kwamen natuurlijk ook nog eens net rond de spits de stad binnen ;)
We zijn op de QL1 blijven rijden tot we bijna midden in de stad waren. De bedoeling was dat we bij het kantoor van Gioi uit zouden komen, maar dat lukte even niet;) De kaart met buslijnen in de bushokjes boden uitkomst: daarmee konden we een route bepalen. Toen ging het nog best vlot en al gauw stonden we voor het kantoor. Al met al hebben we er zeker 1,5 uur over gedaan om in de stad op de juiste plek te komen, iets wat wij ons in Nederland bijna niet kunnen voorstellen: we hebben eigenlijk niet stil gestaan en we hebben we nou ook niet zo veel te ver gereden ;)

Zaterdag en zondag hebben we besteed aan familie. Een aantal neefjes en nichtjes wonen (tijdelijk) in Saigon, voor studie of werk. Gezellig om zo bij elkaar te zitten:) Eigenlijk iets dat wij thuis ook zouden moeten doen...zo hou je tenminste nog een band met elkaar!

dinsdag 10 januari 2012

Nha trang - Phan Thiet

Afgelopen donderdag hebben we de tweede etappe van onze brommerreis afgelegd. Deze leidde van Nha Trang naar Phan Thiet, vlakbij Mui Ne, een bekende badplaats. In het filmpje hieronder kun je zien wat we onderweg zoal zijn tegen gekomen!


We breken onze records wat betreft goedkope hotels. Dit was echt het hoogtepunt (of dieptepunt, het is maar net hoe je het bekijkt): 150.000 dong (€5,50) per nacht! En dan krijg je ook nog 2 keer tweepersoons bedden én een balkon! Wij zijn blij...

Groetjes,
Nhan en Anne

zondag 8 januari 2012

Verjaardag!

Pap, van harte gefeliciteerd met je verjaardag!

In Hoi An kwamen we, behalve deze bloemen op de markt, nog andere leuke dingen tegen. Dit zagen we aan de rand van de stad!



Zelfs de brandblusser ontbreekt niet!
Een hele fijne dag gewenst!

Groetjes,
Nhan en Anne

zaterdag 7 januari 2012

Nha Trang- net Ha Long bay

Zoals eerder gezegd zijn we in Nha Trang in het 'vietnamese' gedeelte geweest. Erg leuk! Zie hier ons uitzicht vanuit het hotel. Geef toe, het is toch net Ha Long bay? ;)

Dit uitzicht heb je in een hotel in het noorden van Nha Trang, ongeveer hier:
Grotere kaart weergeven

Eerste filmpje- Tuy Hoa > Nha Trang

Hier ons eerste filmpje! Kost altijd veel tijd om de beste stukjes bij elkaar te zetten en het te uploaden. Hopelijk komt er nog meer vandaag:)


Groetjes,
Nhan en Anne

vrijdag 6 januari 2012

Van Tuy Hoa naar Saigon....op de brommer!


Het heeft even geduurd, maar nu dan toch weer een update van het blog! Het is een druk maar vooral heel leuk weekje geweest. Ten eerste hebben we namelijk een brommer gekocht! Een hele oude, uit 1967. Hij is door de ooms helemaal nagekeken en waar nodig opgeknapt en toen mochten we er mee rijden. Heerlijk! Wat een leuk ding! :P Hier staat ie even in de 'brommerstalling'.



Toen vatten we het plan op om vanuit Tuy Hoa naar Saigon (Ho Chi Minh City) te rijden. En, om het nog wat avontuurlijker te maken, via Da Lat. Dat ligt in de bergen, dus dat zou nogal wat vergen van de brommer. Na wat beraadslagen besloten we toch om de gok te wagen. De brommer nog een laatste keer gechecked, toch maar een bagagerekje erbij en toen waren we er klaar voor.

Op de brommer kun je natuurlijk niet zo veel meenemen, dus hebben we alleen maar onze tassen mee als bagage. We zijn nog even langs het postkantoor geweest om te vragen hoeveel het kost om onze koffers naar huis te sturen. Dat viel eigenlijk wel een beetje tegen. Als je binnen 10 dagen je koffers in Nederland wilt hebben, kost dat 9 miljoen dong per 20 kilo (ruim 300 euro). Binnen een maand kost het ruim 3 miljoen dong en met de boot kan het onder de miljoen (maar dan weet je niet precies hoe lang het duurt voordat je bagage in Nederland is, het duurt dan ergens tussen de 1 en 2 maanden). Dat is ons eigenlijk wat te duur en bovendien vonden we het erg moeilijk om spullen te vinden die we wel 2 maanden konden missen… :$ Dus hebben we bedacht dat we alle spullen vooruit sturen naar Saigon. Dat gaat wel weer makkelijk. Je geeft de koffers af bij de bus, zegt waar het heen moet en spreekt met de chauffeur een prijs af. Vervolgens worden je koffers op het station van bestemming uit de bus gezet. Daar is het dus wel van belang dat er iemand is die ze ophaalt:p

Wij zijn woensdag vertrokken uit Tuy Hoa. Eerst nog met de hele familie gegeten en daarna afscheid van hen genomen. Voelde toch wel raar. De laatste keer dat we uit Tuy Hoa weg gingen, wisten we wanneer we weer terug zouden komen. Nu niet! We zouden wel graag snel weer gaan, maar je weet niet zeker of dat lukt. Het betekent ook dat onze vakantie echt op z’n einde loopt en dat is ook iets waar we liever nog even niet aan denken… Alles heeft z’n keerzijde natuurlijk, want als we thuis zijn kunnen we mijn familie weer zien. Dat is ook weer fijnJ

Nou ja, woensdag dus vertrokken (zo in de middag) en aan het eind van middag waren we in Nha Trang. De eerste etappe! Erg leuk was het hier. De vorige keer dat we hier waren geweest, zaten we in het ‘westerse’ gedeelte, waar alle westerse toeristen komen. Dit keer zaten we in het Vietnamese gedeelte, weinig toeristen en veel authentieker allemaal: beter eten, goedkopere hotels (160.000 (€5,80) per nacht, andere hotel was 11 dollar) en een leuker strand mét schelpen! ’s Avonds begonnen we toch wat te twijfelen of we wel naar Da Lat moesten gaan. Uiteindelijk hebben we besloten om op de hoofdweg te blijven (Quoc Lo 1) en langs de kust te rijden. De weg van Nha Trang naar Da Lat zou wel redelijk zijn, maar van Da Lat naar Phang Rang absoluut niet. Dat opgeteld bij het feit dat het pas de eerste keer was dat we een lange afstand op de brommer zouden gaan rijden en dat we toch wat onder tijdsdruk staan, maakte dat het beter was om Da Lat uit te stellen tot een volgende keer. De volgende dag zijn we naar Phan Thiet gereden. Een flink eind, ruim 260 kilometer, maar omdat we geen kilometerteller hebben, zijn alle snelheden en afstanden schattingen, soms wel lastig. 

Het was mooi om onderweg te zien hoe veelzijdig Vietnam is. Gedurende de hele dag hebben we andere landschappen gezien: rijstvelden, bergen, woestijnachtig, zee… Vaak was er ook nog een verschil tussen links en rechts kijken. Verbazingwekkend! We hebben onderweg wat gefilmd, daar moet alleen nog een fatsoenlijk filmpje van gemaakt worden.

Vandaag zijn we van Phan Thiet naar Saigon gereden. Weer een lang stuk, iets korter dan de vorige dag. In Saigon was het wel even spannend: waar moeten we precies zijn? En dan al dat verkeer! Vanaf zo’n 45 kilometer van het centrum stond het al helemaal vast met vrachtwagens. Gelukkig hebben brommers een eigen baan, maar helaas maakten vrachtwagens daar ook gebruik van. En dan die smog! We waren echt zwart toen we eindelijk op de plaats van bestemming waren (om onze route te bepalen hadden we gebruik gemaakt van de plattegrond in bushokjes, werkte prima:P). Nu bij familie, voelt weer fijn. De komende dagen gaan we er nog even wat leuks van maken!

Op het onderstaande kaartje kun je zien hoe we ongeveer zijn gereden. Bij Nha Trang hebben we een iets andere route gereden, voor de rest klopt het wel.

Grotere kaart weergeven


Hopelijk hebben we morgen nog even tijd om foto’s en video(‘s) online te zetten, ter illustratie van dit verhaal;)

Groetjes,
Nhan en Anne

zondag 1 januari 2012

Chuc mung nam moi!

Chuc mung nam moi! Oftewel: gelukkig nieuwjaar! We hopen dat het een mooi en fijn jaar in goede gezondheid zal worden:)

Wij hebben Oud en Nieuw gevierd met ons tweetjes. Het kostte even moeite, maar toen waren we zonder familie;) We hebben eerst boodschappen gedaan en daarna, zo tegen kwart over elf, een maaltijd klaargemaakt. Het was weer eens wat anders dan oliebollen:p Heerlijke 'hutspot' met puree, wortel en gebakken ui en daarbij een blikje sardientjes in tomatensaus. Echt weer even wat anders dan de afgelopen dagen! :) Het was erg gezellig, maar ook wel vreemd dat het zomaar 5 over 12 is, zonder dat je vuurwerk hoort. Ik heb het niet zo op vuurwerk, maar blijkbaar vind ik wel dat het er bij hoort...

Oud en Nieuw op 31 december/1 januari wordt in Vietnam niet echt gevierd, hoewel we wel langs een parkje zijn gereden waar een podium stond en wat mensen er omheen. In Vietnam wordt het Lunar new year gevierd, in het Vietnamees: Tet. Dit is hét feest van het jaar, een soort van verjaardag, sinterklaas, kerst en oud en nieuw in één. Het duurt dan ook minstens een week, en sommigen maken er wel twee of zelfs drie weken van. Alle families komen naar elkaar toe, bussen, treinen en vliegtuigen zijn overvol en zelfs uitverkocht, supermarkten worden leeg gekocht (en dat met de enorme voorraden die je nu al in de winkels ziet liggen en niet eens meer alleen in het magazijn passen) en kleermakers draaien overuren, want iedereen wil nieuwe kleren. Voor veel mensen is het een hele dure tijd, want naast dat de prijzen van alle producten omhoog schieten, wordt er ook verwacht dat alle kinderen geld krijgen. Dit geld gaat dan meestal naar de ouders, die er weer dingen voor de kinderen van kopen. Als je zelf geen kinderen hebt, maar wel neefjes en nichtjes, dan ben je dus de klos! Mede hierom hebben wij onze terugreis ook gepland voor 23 januari! ;)

Vanochtend werden we op tijd wakker van een paar ferme klappen op een hakblok; de voorbereidingen voor een grootse maaltijd waren begonnen.
Nhan had het al snel door: de (mogelijk?) aanstaande van zijn nichtje en diens ouders komen langs, en daar moet natuurlijk indruk op gemaakt worden.
Afgelopen donderdag waren wij al op slinkse wijze meegelokt naar die jongen. We zouden naar de tempel van de stichter van Phu Yen gaan. Daar zijn we inderdaad ook geweest, maar op de terugweg hebben we dus dat gezin bezocht. Natuurlijk hadden ook zij hun uiterste best gedaan om indrukwekkend eten op tafel te zetten, wat betekende dat er allerlei dure delen van het varken op tafel kwamen: huid met stukjes vet enzo. Oeps... Gelukkig kweekte de mam paddenstoelen en waren wij wel erg benieuwd wat voor soort het was. Daar dus maar lekker van gegeten ;)
Vandaag kwam het tegenbezoek. Alle tantes werkten samen om een diner samen te stellen van maar liefst zeven gerechten, waarbij kosten nog moeite gespaard werd. Er stond werkelijk voor miljoenen dong op tafel (zeker een paar honderd euro). Nou, het resultaat mocht er zijn, het smaakte voortreffelijk.

Nu is het aan het nichtje en die jongen of het inderdaad wat gaat worden. De families hebben het wel samen gearrangeerd, maar uiteindelijk hebben de 'kinderen' zelf het laatste woord. Dat is dan wel weer fijn;)

Misschien vandaag, anders morgen, gaan we nog wat spullen op de post doen. Een deel gaat alvast naar Nederland, een ander deel sturen we naar Saigon. Dan kunnen we lekker licht de laatste dagen naar Saigon reizen! Onze ervaringen met het versturen van pakketten zullen we later met jullie delen:)

Groetjes,
Nhan en Anne