zondag 27 november 2011

Ingesloten door water!

Zoals eerder verteld kwam er donderdag familie uit de bergen, uit Hoa Thinh, naar ons in Tuy Hoa. Men is hier erg enthousiast over het feit dat er familie is uit Nederland, dus alles wordt uit de kast gehaald om ons te verwennen! Hoa Tinh is het dorp waar Nhan geboren is en het leek ons (onder andere daarom) leuk om ook zelf naar het dorp toe te gaan. Zaterdagochtend (om 7.00 uur!!) was het dan zover! Cau bom (een oom) zou met ons meegaan, ook om de weg te wijzen. Koud onderweg vielen de eerste regendruppels al. Nu was mij verteld dat er in Vietnam ’s ochtends zeer weinig regen valt, dus ik maakte mij geen zorgen. Tot de regen na een kwartier nog niet over was… Je moet bedenken dat wij geen jassen droegen bij 25⁰C, dus we werden echt nat L Bovendien was er geen regen voorspeld, dus neem je ook geen regenjas ofzo mee.
De rit voerde door het platteland van Vietnam. Je beseft pas hoe gemakkelijk je het in Nederland eigenlijk hebt als je ziet hoe hard deze mensen moeten werken voor hun eten. Werken op de rijstvelden is echt zwaar: je staat voorover gebogen en werkt in de modderige, zware grond. Lang niet iedereen kan zich een koe, laat staan een os, veroorloven om het omploegen van het land te verlichten. Een rustdag is er ook niet bij, elke dag moet er worden gewerkt. Onvoorstelbaar.
Onderweg zagen we ook nog huizen die zo’n beetje onder water stonden door het hoge water. Het Rode Kruis was er ook bij, dus het leek behoorlijk ernstig! Na een mooie maar lange rit (ruim drie kwartier) door het platteland van Vietnam kwamen we aan bij het dorp van de familie in de bergen. Het regende overigens nog steeds… We werden warm onthaald met ruimschoots eten, een traditie in de Vietnamese cultuur. Het is gebruikelijk om bij een samenzijn veel eten op tafel te hebben, zo veel dat het niet op komt. Ook moet er voor ieder wat wils zijn, wat eigenlijk neerkomt op het volgende: stel dat iedereen vis wil eten. Dan moet er ook zoveel vis op tafel staan. Maar als nou iedereen kip wil eten, dan moet dat er ook zijn. En misschien zijn er ook mensen die rund willen eten, dan moet er ook voor iedereen rund zijn. Oftewel: er wordt niet met Nederlandse maten gerekend waarbij al het eten opgaat:p Tijdens het eten hebben we overigens nog gevraagd wat er aan de hand was met het Rode Kruis. Dat bleek een oefening te zijn, waarbij ze een zo realistisch mogelijke situatie creëren. Het water was tegengehouden met een dam. Niets aan de hand gelukkig!
Na het eten hebben we wat rondgehangen en gekaart in hun koffiehuis. Leuk! Ondertussen begonnen zich stroompjes water te vormen langs de weg en bleef het maar regenen. Toen er een groepje kinderen langs kwam, zeiden ze dat de bus niet meer reed. Het had zo veel geregend dat de weg was overstroomd zodat de bus er niet meer langs kon! Ook ander verkeer was zo goed als gestremd. Wij zaten dus vast en het zag er niet naar uit dat het buiten snel ging opklaren! We bereidden ons dus voor op een onverwachte logeerpartij… Het bleef maar regenen en wij, echte toeristen als we zijn, waren wel erg nieuwsgierig hoe het er verderop uit zou zien. Een hele weg onder water, dat moeten we zien! :p In geleende korte broeken en poncho’s gingen we op pad. Nou, de weg stond echt onder water! We zijn door water heengelopen dat tot over de knieën kwam en dat was nog lang niet de zwaarst getroffen plaats. Het Rode Kruis kreeg dus een echte probleemsituatie te verduren! Zo erg was het niet hoor, maar toch… Het is, volgens de lokale bevolking, wel heel bijzonder dat zo’n overstroming zo laat in het jaar nog voorkomt, meestal is dat alleen in oktober.
’s Avonds hebben we weer uitgebreid gegeten met banh xeo (Vietnamese pannenkoekjes) en banh trang (goed gevulde rolletjes van rijstpapier met mie, vlees en groente). Na het eten hebben we weer gekaart, een traditioneel vietnamees kaartspel: tien len. Het was leuk om te spelen, vooral omdat Nhan en ik toch een aantal keren eerste en tweede zijn geworden tegen mensen die heel vaak spelen:p  ’s Nachts bleef het ook maar regenen, dus waren we wel bang dat we ook zondag niet naar huis konden. Gelukkig klaarde het zondagochtend op en droogde de weg ook al. Hao Tinh is overigens niet de slechtste plek om vast te komen zitten, zie ook het filmpje dat we van de omgeving gemaakt hebben!


Toch waren we blij dat we rond 14.00 uur weer naar huis konden. Er lag nog wel water op de weg, maar de scooter kon er gelukkig zonder problemen doorheen rijden (wij wel met de voetjes omhoog:P). Via een andere route waren we snel weer thuis in Tuy Hoa. Fijn! Ook hier stond het eten trouwens al bijna weer klaar ;)
Het was heel vreemd om zo’n overstroming mee te maken. Je bent je er totaal niet van bewust hoe snel het water kan stijgen en ook wat de invloed is van heuvelachtig gebied op het water. In een mum van tijd stijgt het water. Toen we door het water liepen, kwam het op de heenweg nog tot de knieën en op de terugweg al daarboven! Dat was in een tijdsbestek van maximaal een kwartier. Echt bizar. Ook de kracht van het water mag je zeker niet onderschatten. We liepen ook door water dat tot je enkels kwam, maar wat erg snel stroomde. Je moest je echt schrap zetten, dat kun je je toch niet voorstellen!?
Al met al was het een bijzondere ervaring. Maar, als we eerlijk zijn, hadden we een andere dag uitgezocht om naar de bergen te gaan als we wisten wat er zou komen… We hebben er in ieder geval wel van geleerd dat we áltijd extra kleding en een tandenborstel mee nemen! ;)
Groetjes,
Anne

donderdag 24 november 2011

Nha Trang en Tuy Hoa

Maandag

Nhan vertelde in het vorige bericht al over de treinreis naar Nha Trang. Vanuit de trein hebben we geprobeerd om de veranderingen in het landschap vast te leggen, maar dat is toch moeilijk vanachter een raampje... Hier nog wat foto's die er mee door kunnen, ik zal morgen eens kijken of ik tijd heb om een kort filmpje in elkaar te zetten!

Nogmaals: ze zijn door het glas/plastic (?) gefotografeerd, dus soms wat wazig!

Bergen op een uur treinreizen van HCMC

Ploegen door het rijstveld

Rijstvelden

Overal kom je ook begraafplaatsen tegen. Mensen mogen namelijk overal begraven worden, mits het je eigen grond is. Ook zijn er 'echte' begraafplaatsen, zoals wij die kennen. Ze zijn echter wel veel kleurrijker dan bij ons en er zijn veelal ook grote graftombes. Op deze foto zie je een beetje hoe dat er uit kan zien, het lijkt wel haast een klein dorp! Als we ze nog eens tegen komen, zal ik kijken of we betere foto's kunnen maken, hoewel ik het wel een vreemd gevoel vind hoor, om begraafplaatsen te fotograferen...

Achter de huisjes de begraafplaats
Na aankomst met de trein in Nha Trang werden we opgewacht door een horde taxi-chauffeurs die ons graag naar ons hotel wilde brengen.
TIP:
We hadden via internet een hotel gereserveerd en het adres in onze mobiel opgeslagen. Erg handig, want zo konden we een chauffeur uitkiezen die het adres wel wist (dat bleken ze namelijk niet allemaal te weten...). Al gauw zaten we in de auto, koffers achterin en rijden maar. Dan merk je dat Nha Trang een echte toeristenstad is: overal zie je westerlingen lopen. Dat is toch even wennen, gek genoeg:P Later bleek dat we omgeven waren door Russen, die dit blijkbaar een fijne plaats voor hun vakantie vinden...
Ons hotel, het River hotel, is schoon en netjes, met vriendelijk personeel en een goede prijs (300.000 dong voor een kamer met balkon, zo'n 11 euro). Als we weer terugkomen in Nha Trang, gaan we hier zeker weer heen!
Uitzicht vanaf ons balkon(netje)
Nadat we ons geïnstalleerd hadden, zijn we naar het strand gegaan. Heerlijk! Echt genieten van de golven en de echt blauwe zee. We hadden daar ook nog foto's van, maar op de een of andere manier kan ik die niet vinden :S Die houden jullie dus nog te goed!

Voor Betsy zouden we onze ogen geopend houden voor handwerken. Dit is onze eerste vangst: het schilderij op de hotelkamer! Helemaal geborduurd, het zag er prachtig uit!




Oh, ik geloof dat dit echt een lang blogbericht wordt, ik moet nog zo veel vertellen! Haha!

Dinsdag
Eén dagje Nha Trang is voorlopig even voldoende, misschien dat we hier nog weer komen. We hebben een busticket gereserveerd voor de bus naar Tuy Hoa, het dorp van Nhan. De bus vertrok om 13.15 uur, dus hebben we eerst rustig ontbeten met een lekker broodje van de straat. Voor 15000 dong (iets minder dan 50 eurocent) per stuk hebben een goed gevuld broodje, met een soort roerei-omelet. Heel luchtig, echt goed!
Vervolgens hebben we weer een taxi gebeld, die ons naar het busstation gebracht heeft. Op het station zijn allemaal kleine loketjes. Iedere busmaatschappij heeft zijn eigen loket. Je haalt dan je ticket op bij het juiste loket en wacht in de wachtruimte op de bus. Heel makkelijk!


We hadden een mooie touringcar, met airco en tv (die heel luid stond ;)). Een comfortabele bus voor de lange afstand:) We zouden hier pakweg 3 uur in zitten. De prijs voor het ticket was 80.000 dong (ongeveer 2,80 euro) en de afstand die we aflegden was ongeveer 120 kilometer.
Bij het vertrek kregen we ook allemaal een flesje water en een opfrisdoekje (zo'n vochtig doekje in een verpakking). Service toch?

Onderweg weer prachtige uitzichten. We reden deels ook door de bergen heen (mooie bergpassen) en dat leverde ook weer prachtige plaatjes op.
Vissersboten op zee

Boten bij een haven (er hing helaas geen plaatsnaambordje bij)
We reden op de grote hoofdweg door Vietnam, quoc lo mot (de totale lengte van deze weg is 2301 kilometer!). Deze weg is altijd bevolkt en je weet wat dat dan betekent: klandizie voor winkeltjes! Die zijn er dan ook volop. Hier zie je een voorbeeld. Dit winkeltje verkoopt verse kokosnoten (heerlijke kokosmelk, die je zo met een rietje uit de noot drinkt) en iets in bananenbladeren. Dat kunnen verschillende dingen zijn, namelijk soorten vleesworst of soorten rijstcake.

We stonden hier even stil, zodat de bijrijder een brief af kon leveren. De bus fungeert dus ook als postbode:)

We kwamen ook verschillende plaatsen tegen waar stenen uit de rotsen gehakt werden. Echt zwaar werk: alles wordt met de hand gedaan... Ze maken er dan gelijk rechthoekige stenen van, ik snap niet hoe ze dat zo mooi voor elkaar krijgen! Hier zie je een plek waar ze binnenkort ook wel zullen gaan beginnen:


Rond 16.00 uur kwamen we in de buurt van Tuy Hoa. Dit bord was het eerste teken!
Aangekomen op het busstation hebben we weer de taxi gepakt, ditmaal naar familie van Nhan. We werden hartelijk onthaald, natuurlijk weer met heel veel eten :p
We hebben ook een aantal ooms ontmoet en met de hele familie uit eten geweest. We hebben 's avonds heerlijk geslapen...

Woensdag
We leven de komende tijd als locals: we wonen bij familie en draaien mee met hun ritme. Dat betekent dus vroeg opstaan (half 7 is echt wel het maximum, zij noemen 8 uur al 'tussen de middag'!) en heel veel eten ;) Het is wel heel gezellig en ik oefen mijn Vietnamees! Het gaat aardig, ik kan ondertussen al duidelijk maken wanneer ik geen eten of drinken meer hoef:p
Woensdagmiddag (voor Nederlanders dus, zo rond een uur of 2 ofzo) hebben we stof gekocht voor een pak dat ik laat maken. Spannend! Volgende week is het klaar, dan kan het mooi mee naar Thai Nguyen. Daarover later meer!

Donderdag
En zo vliegen de dagen om! We zijn nu echt een dikke week in Vietnam, maar het voelt al veel langer. Een goed teken dus:) Vandaag zouden we naar het geboortedorp van Nhan, in de bergen. Helaas kon dat niet door gaan, omdat het erg hard waait. Vervolgens kwam de familie maar naar ons toe:p Haha, dat kon blijkbaar wel:P Zijn oom en twee neven kwamen hier naar toe en we hebben de dag met hen én de andere familie door gebracht. Gezellig hoor!

We hebben nog geen planning voor de komende dagen, maar we zullen nog wel het een en ander bekijken. We zullen jullie op de hoogte houden!

Groetjes,
Anne

maandag 21 november 2011

Per trein van HCMC (Saigon) naar Nha Trang

Acclimatiseren lukt nu al aardig , ook het acclimatiseren in de Vietnamese cultuur. Het laatste maakt deze reis nog zoveel boeiender. Met het laatste zijn wij ook aardig op weg.

Relaxed kunnen genieten van de omgeving en niet de verkrampte overspannen toerist uithangen met constant de ogen op de "ik ben op mijn hoede"-stand. Dit komt soms zo belachelijk over op de vriendelijke lokale bevolking, ik zie ze soms denken: "ach, ze weten niet beter".
Ik heb ook dikwijls last van plaatsvervangende schaamte voor de zogenaamde rijke toeristen die de medemens ronduit als minderwaardig beschouwen, een armoedige houding.

Goed, we dachten: we zijn nu genoeg geacclimatiseerd om zelfstandig de trein te pakken van HCMC naar Nha Trang. Zo gedacht, zo gedaan.
We boekten een slaapcabine voor een reis van zeven uren. De reis zal surrealistisch worden.
De trein stond gepland om te vertrekken om 06:25. Om op tijd te komen regelde Gioi een taxi om 05:00 uur. We wilden ruim op tijd komen en zo dacht de taxichauffeur er ook over. De taxichauffeurs van HCMC zijn fenomenale coureurs, maar die van ons was werkelijk de beste. Op het moment dat Gioi een taxi bestelde raceten drie chauffeurs voor de klus van circa 15 km, wat betekende dat ze circa 300.000 Dong (€10,34) konden verdienen. Onze chauffeur zweefde tussen de vroege forensen en het vrachtverkeer door. Hij haalde links en rechts in en tikte regelmatig de 80 km per uur aan. Het klinkt onverantwoord voor in de binnenstad, maar het zou zonder morsen zijn gebeurd als hij een goed gevulde glas op zijn dashboard had staan. Zei ik zweven? Ja, ik zei zweven.
Hij begreep iets van het verkeer waar wij geen vinger op konden leggen. Ik vermoed hier een complot, het was wel afgesproken werk van alle verkeersdeelnemers om indruk te maken op ons.

Eenmaal aangekomen werden we gelijk geleid naar onze cabine door de "overtallige" stewards, want elk coupé had een steward. We hadden nog 45 minuten tijd om te bekomen van de kunsten van onze meesterlijke chauffeur voordat de trein vertrok.

De trein vertrok op tijd en kwam exact zeven uur later aan in Nha Trang. Intussen trok zich een waanzinnige schilderachtig landschap langs ons coupe, met rechts de azuurblauwe zee en links het natuurschoon in bergen en dalen. De tekeningen en kleuren van dit levende schilderij is te mooi om te beschrijven, een poging daartoe is wellicht hoogmoed. Hoe moet het voelen om onderdeel te zijn van het schouwspel, zoals de zachte zeebriesjes over de rijstvelden aaien, waarbij de vlagen zichtbaar zijn. Hoe moet het voelen voor hen die daar vredig hun bestaan vieren in dag en dauw, totdat het goud in de hemel plaats maakt voor een zachte deken van miljoenen sterren die over de dromen waakt...

Video volgt.

PS: Nha Trang is ook al zo surrealistisch, werkelijk waar!

zondag 20 november 2011

Ca phe sua da

Vietnam is, op Brazilië na, de grootste koffieproducent, met een marktaandeel van ruim 14%. Er wordt voornamelijk Robusta verbouwd, waarvan het grootste gedeelte naar het buitenland geëxporteerd wordt. Vanuit de overheid worden ondernemers gestimuleerd om ook Arabica te verbouwen, omdat deze een betere kwaliteit heeft dan de Robusta.
De koloniserende Fransen hebben de koffieplant naar Vietnam gebracht. In 1857 plantten zij in de Centrale hooglanden (omgeving van Pleiku) de eerste planten, waarna dit begin 20e eeuw uitgroeide tot hele plantages.
De Vietnamoorlog (1957-1975) leidde tot een verlaging van de productie, doordat de mensen uit het gebied wegtrokken. Na de oorlog werden de plantages gecollectiviseerd waardoor private ondernemers werden ingeperkt en de productie nog verder werd verlaagd.
Vanaf 1986 begon de "Doi moi" (Renovatie), die was gericht op het bereiken van een socialistisch georiënteerde markteconomie. Hierdoor werd het voor individuen weer mogelijk om plantages te beheren. De samenwerking tussen de overheid, producenten en telers leidde er toe dat Vietnam in de late jaren '90 qua marktaandeel de tweede plaats veroverde. Koffie is, na rijst, het belangrijkste exportproduct van Vietnam.
(bronnen: koffieinfo, wikipedia coffee, wikipedia doi moi, wikipedia vietnamoorlog, tea and coffee)

Vietnamees is zo moeilijk nog niet: uit de eerste twee woorden uit de titel heb je vast wel 'cafe=koffie' gehaald:p De rest betekent melk en ijs...ofwel ijskoffie!
IJskoffie is iets waar Vietnam om bekend staat. Het is dan ook heerlijk! Ik ben geen echte koffiedrinker, maar ijskoffie lust ik wel ;)
Ca fe sua da
Je kunt hier ook ijskoffie afhalen, die van vandaag zie je hierboven. Je krijgt de koffie met gesuikerde melk, lekker zoet! Dat laagje zie je ook onderin de beker zitten. Zo'n beker kost 10.000 dong, ongeveer 35 eurocent. Zonder melk is het 8000 dong. Ik was vandaag als laatste wakker (zoals gewoonlijk) om 06.35 en een half uurtje later hebben we de koffie opgehaald. Het is hier heel normaal om vroeg op te staan, vanwege de warmte, dus we waren lang niet de eerste ;)
Na de koffie hebben we met Gioi en Hung wat sight seeing gedaan. Het is vandaag zondag en dat is een dag waarop veel trouwerijen zijn. We hebben daarom ook de voorbereidingen gezien van ten minste 3 trouwerijen! Zag er heel gezellig uit, met allemaal tafeltjes op straat waar de gasten later zouden gaan zitten, veel bloemen en opvallend: overal roze! Deze kleur is overgenomen van de Chinezen, waar ook veel rood en roze wordt gebruikt. 
Na het toeren hebben we ontbeten bij het zaakje waar we eerder ook met Gioi gegeten hadden en de ijskoffie gehaald hebben. we werden weer vriendelijk onthaald (ze herkennen ons snel;)) en we hebben lekker gegeten. Bij het weggaan werden we gewezen op een boom die vlak bij hun kassa staat. De bazin van de eettent vroeg of we wisten wat voor boom het was. Opeens herkende Nhan iets: stervruchten! De lieve vrouw bood ons aan om een paar mee te geven, prompt klom er een medewerker de boom in. We kregen een lekkere zak mee!

Zo hebben we in een paar uurtjes al weer heel veel gezien, wie weet wat de rest van de dag nog mee maken;) Nhan en ik gaan in ieder geval nog even een rondje rijden op de brommer. Deze kunnen overigens wel harder dan die in Nederland en zijn dus ook een stukje zwaarder, zo'n 85cc. 

Groetjes,
Anne

vrijdag 18 november 2011

Filmpje!

Zoals gister al een beetje beloofd: het filmpje van ons avontuur op de brommer (in het Vietnamees: xe máy) in HCMC!

Het drukste gedeelte staat er helaas niet op, op dat moment reden we echt stapvoets of stonden we stil.

Voordat je op de brommer kunt stappen, heb je echter wel een rijbewijs nodig. Je moet hiervoor theorie leren en een stukje praktijk laten zien (achtje rijden). Alles bij elkaar kost een rijbewijs 250.000 dong (€8,93).

donderdag 17 november 2011

Ho Chi Minh city

Na het warme welkom door Gioi en Huong was het gister tijd om het centrum van Ho chi Minh city te verkennen. ´s Ochtends hebben we samen met Gioi ontbeten op z´n Vietnamees: buiten de deur, in dit geval met een rijstgerecht. Wel even wennen, ik ben toch wel gehecht aan mijn broodje:p
Daarna met de bus naar het centrum. Dat gaat ook weer heel anders dan bij ons! Als je bij de bushalte staat, weet je dat er elke 10 minuten (ongeveer)  een bus gaat. Je wacht dus nooit erg lang:) De bus stopt vervolgens (of hij rijdt heeeel langzaam door) en dan stap je in waar de deuren open gaan. Dit moet wel snel, de bus trekt snel op en de deuren sluiten ook snel! Als je op je plaats zit (of staat) komt er iemand naar je toe waar je een kaartje koopt. Dit kost 4000 dong, ongeveer 14 eurocent. Voor dat geld kun je zo lang blijven zitten als je wilt.
We hebben ongeveer 1,5 uur gereden naar het centrum. We hebben een overdekte markt bezocht, Ben Thành. Dit is wel een echte toeristentrekplaats, wat aan de ene kant wel prettig was. Ik had het namelijk wel even gehad met het aangestaard worden... Aan de andere kant heb je dan ook weer de typische verkopers die je aanspreken. Vooral bij de voedselkraampjes was dat erg: "Miss!" "Miss!" "Come sit here!" "Good food!" Ook Nhan spraken ze aan, met dingen als: "Laat je vriendin proeven hoe lekker dit eten is!" Het zag er ook echt wel lekker uit, maar door dit soort dingen heb ik al helemaal geen zin meer om te gaan eten... Bij de kleding was het hetzelfde, maar dan zeiden ze: "What are you looking for?" Echt allemaal! Haha!
Vervolgens hebben we de straten rondom de markt verkend. We hadden de opdracht van Gioi gekregen om helmen te kopen, zodat we op de brommer (mee) mochten. Sinds 2009 is dat namelijk verplicht. Daar hebben we dus naar gezocht...en gevonden:p De rest van de middag hebben we wat rond gehangen in het park bij de markt.
Aan het eind van de middag hadden we afgesproken bij het kantoor van Gioi, waar Huong ook heen zou komen. Gezamenlijk zijn we toen naar huis gereden. Wat een drukte! We hebben een filmpje gemaakt van het verkeer, hopelijk lukt het om dat binnekort online te zetten. Volgens Huong was het niet elke dag zo, maar die avond stonden de brommers echt hutje mutje naast en achter elkaar. Plotseling werd het echt duidelijk waarom veel mensen een mondkapje dragen...
's Avonds hebben we heerlijk gegeten: rijst met gebakken/gegrilde vis en rau muong (een soort groente, spinazie-achtig). De vis was zelf gemarineerd, heel simpel maar doeltreffend ;) : ui, knoflook, peper (die rode kleintjes, typisch voor Vietnam), zout en een beetje suiker.
Vandaag hebben we lekker niets gedaan, alleen een beetje in huis hangen. 's Ochtends zijn we nog wel even naar de supermarkt geweest om boodschappen te doen voor het avondeten. Wij koken namelijk vanavond pasta! Een typisch Hollands gerecht ;) Het was wel verrassend om de prijzen te zien voor westerse dingen, zoals spaghetti. Een pak van 500 gram kost bij ons 20 cent ofzo en in Vietnam meer dan een euro! Zeker verhoudingsgewijs is dat erg duur. De maaltijd die we vanavond eten, kost €6,40 (180010 dong), behoorlijk wat dus als je in gedachten houdt dat het gemiddelde inkomen ongeveer 250 dollar per maand is (dat is een schatting van Gioi voor Ho Chi Minh city).

Ik ga nog even aan de slag met de filmpjes die we gemaakt hebben, misschien komt er vanavond nog wat online:)

Groetjes,
Anne

dinsdag 15 november 2011

In Vietnam!

Vietnam!
Eindelijk zijn we er dan. Maar, er ging nog heel wat aan vooraf! Een korte samenvatting.
Op 14 november, 's ochtends heel vroeg, hebben mijn ouders ons naar het vliegveld gebracht. Lekker op tijd, zodat er geen stress hoeft te ontstaan of je wel op tijd bent om in te checken. Fijn gevoel:)

Onze vlucht naar Hong Kong staat al op het bord (onderin)!
Lekker kopje koffie gedronken met uitzicht op de gate waar we moesten inchecken. Plotseling stond daar mijn tante, wat een verrassing! Ze heeft nog ruim een uur bij ons gezeten.
Tegen 10 uur hebben we onze koffers zonder problemen ingechecked. Vanaf half 12 konden we zelf ook door de douane, dat hebben we toen maar gedaan. Wel even moeilijk om afscheid te nemen...

Tot het laatst toe hebben we naar elkaar gezwaaid, zelfs nog achter de douane! Maar toen was de vakantie 'echt' begonnen.

Overigens kwamen we op de luchthaven ook nog bekende Nederlanders tegen: het Nederlands elftal checkte in bij de gate waar wij uitzicht op hadden. Zij spelen vandaag tegen Duitsland, vandaar. Achter de douane kwamen we ook nog Ahmed Marcouch in het gezelschap van een tweetal marechausse's tegen. Dat is weer het leuke van Schiphol!

Het vliegtuig waarmee we naar Hong Kong gingen

We vertrokken een half uur te laat van Schiphol, pas om 13.15 uur. Het vliegen naar Hong Kong ging voorspoedig, maar de vlucht duurde voor ons gevoel wel heel erg lang. Het is natuurlijk ook 13 uur, maar na 3 uur hadden we er al genoeg van... Een groot deel vlogen we ook door de nacht, dus dan zie je ook niets. Slapen lukte ook niet echt, dus we hebben ons vermaakt met puzzels en de films die Cathay Pacific ons aanbood. Elke stoel heeft namelijk een schermpje met een soort computer. Daarop kun je films kijken, spelletjes spelen maar ook vluchtinformatie krijgen (snelheid, hoogte, buitentemperatuur etc.).
Bijna in Hong Kong aangekomen, kwam de zon op en konden we weer naar buiten kijken. Toch wel fijn:) Met nog steeds een half uur vertraging kwamen we om half 7 Hong Kongse tijd aan.
Ook in Hong Kong ging alles weer snel en zaten we al gauw weer in het vliegtuig, nu naar Ho Chi Minh City, zonder vertraging. De vlucht ging zelfs sneller dan verwacht en een half uur eerder dan gepland kwamen we aan (09.47 Vietnamese tijd). Wel even wennen hoor, al die tijden. Hong Kong loopt 7 uur achter op Nederland (12.00 uur in NL is 18.00 uur in HK) en in Vietnam is het weer een uur eerder dan in Hong Kong (12.00 uur in HK is 11.00 uur in VN).
Wat een bijzonder gevoel als je dan voor het eerst boven Vietnam vliegt! Ik heb mijn ogen uitgekeken. Ook HCM City was bijzonder: zoveel kleuren, verschillende soorten huizen en afwisseling...

Na aankomst gauw door de douane, koffers bij elkaar zoeken (duurde wel wat lang) en naar buiten. Oef! Wat een warmte! En ook vochtig, dat had ik niet echt verwacht. De neef van Nhan kwam ons ophalen, wat betekende dat we nog 45 minuten in een taxi naar zijn huis zaten. De eerste kennismaking met het verkeer! Het viel me echt reuze mee. Het lijkt wel alsof iedereen door elkaar rijdt, maar iedereen houdt ook rekening met elkaar en maakt ruimte. Zo kan alles naast en tussen elkaar rijden:)
In ieder geval vannacht slapen we hier, bij echte locals dus ;) Als het gezellig is en goed gaat, blijven we hier nog langer. Het huis staat in een buitenwijk van HCM city, aan de noordkant. Het precieze adres wil ik nog even uitzoeken, dat weet ik nog niet :$ Het is best een ruim huis, twee grote slaapkamers, een woonkamer en een keuken. Er is geen douche, maar wel een teil met water dat opgepompt wordt uit de grond. En dat is toch lekker... Omdat het hier toch wel warm is, heb je eigenlijk ook geen warm water nodig. Aan de voor- en achterkant is ook nog een stukje tuin.
We hebben heerlijk gegeten, één keer thuis en één keer uit. Snel hè, nog geen 24 uur (wat zeg ik: 12 uur!) in Vietnam of we zijn al uit eten geweest :p
We hebben wel het gevoel alsof we hier al weken zijn, het voelt heel vertrouwd. Hopelijk blijft dat zo!
Morgen gaan we met de bus naar het centrum van HCM city en daar lekker de tourist uithangen.

Voor tante Coby ook alvast een paar foto's van bijzondere beesten!


Het gevaarte op de bovenste foto is ongeveer 4 centimeter groot en maakt een hoop lawaai als hij vliegt. De onderste is een kleine kikker van 2,5-3cm groot. Er komt vast nog meer!

Groetjes,
Nhan en Anne

zaterdag 12 november 2011

Inpakken!

Nog maar twee dagen! De vakantie wordt nu echt concreet.
Heb vandaag de koffers ingepakt met behulp van een checklist die je via internet kunt maken. Ik heb twee websites gebruikt namelijk inpaklijst en mijnvakantiechecklist. Ik vond de inpaklijst wel handig, omdat je daarbij ook kunt aangeven of je weinig, gemiddeld, of veel wilt mee nemen. Op beide checklists stonden wel andere producten, daarom heb ik de lijsten naast elkaar gelegd en de combinatie als mijn meeneemlijst gebruikt. Aangevuld met nog wat dingen die niet op beide lijstjes stonden maar wel mee moesten!

Ik heb nu zo'n beetje alles ingepakt en het lijkt echt super weinig. Straks de koffers nog maar even op de weegschaal, controleren of er inderdaad maar weinig in zit ;) Er moet nog wel wat bij, nog wat spullen van Nhan en een fototoestel enzo. Maar ik ga er vanuit dat dat vooral in de rugzakken komt.

De grootste koffer is vooral gevuld met cadeautjes voor familie in Vietnam. We hebben bijvoorbeeld een tiental flessen ranja mee. Dit kennen ze bijna niet in Vietnam. Als de siroop op is, hebben ze ook nog een blik van goede kwaliteit over, dat wordt ook op prijs gesteld:) Verder zit er nog Brinta in voor een nichtje. Als dat allemaal uitgedeeld is, betekent dat dus dat we veel ruimte over hebben voor souvenirs :p

Ik vraag me telkens af of ik niet dingen aan het vergeten ben, maar als ik dan het lijstje bij langs loop, staat alles er echt op. Zo'n ramp zal het ook wel niet zijn als we iets vergeten, daar zijn ook winkels! Toch zijn er wel dingen die je graag zelf mee wilt nemen, zoals shampoo.

Er zijn een paar tips die misschien voor meer mensen van belang zijn:

  • Maak van de belangrijkste papieren (paspoort bv.) kopieën. Mocht het dan gestolen worden, heb je in ieder geval de kopie nog!
  • Neem een schriftje en een pen mee waarin je de belevenissen van (elke) dag in schrijft. Zelfs de kleinste dingetjes zijn leuk om later terug te lezen! In mijn schriftje zitten ook enveloppen voor bonnetjes, kaartjes etc. 
  • Bewaar niet al je contante geld op één plek. Verdeel het over tassen, koffers maar ook je medereisgenoten.
  • Verdeel ook je kleding en toiletartikelen over je bagage. Zo voorkom je dat bij verlies van 1 koffer één iemand al zijn spullen kwijt is.
  • Zorg voor een aantal vertrouwde geuren als je bang bent voor heimwee. Denk hierbij aan douchegel, shampoo, crème en voor kinderen een knuffel.
Groetjes,
Anne

maandag 7 november 2011

De omruilactie

Zaterdag nog even naar de DA geweest om te kijken of het anti-muggenspul geruild kon worden. Dat mocht! Ik vond het echt fijn en had eigenlijk niet gedacht dat het mocht. Hierbij dus een dikke pluim aan de DA in Leeuwarden!
We hebben nu een lotion van Care Plus, met 50% DEET. Hopelijk werkt dit beter:) Maar, zoals Hannie ook al in haar reactie op mijn vorige blogje schreef: de spullen van de locals werkt het beste. We zullen het merken!

Deze week is echt een weekje waarin nog heel veel dingetjes "even" gedaan moeten worden. Nog even naar Groningen, nog even het medicijntasje aanvullen, nog even bedenken wat er allemaal mee moet in de koffer... Pfff... vind het nu echt wel spannend worden! We hebben er natuurlijk wel heel veel zin in, maar er kan ook zo veel gebeuren in twee maanden...

Nou, we richten ons gewoon op de leuke kant van de voorbereidingen ;) Zaterdag heb ik ook de lonely planet aangeschaft. Een mooie reisgids! Boordevol informatie, van hotels tot autoverhuur. Alles ingedeeld in klassen, bijvoorbeeld bij de hotels goedkoop-gemiddeld-duur en bij restaurants vietnamees-vegetarisch-overig aziatisch. Daar zal ik me nog wel mee vermaken in het vliegtuig!
Ik heb ook nog een puzzelboekje gekregen, daar zitten ook wel een aantal uurtjes in. Voor de rest zie ik nog wel wat ik in de tijd in het vliegtuig of tijdens verveeluurtjes ga doen. Misschien neem ik nóg wel een puzzelboekje mee ;)
Ook mijn haaknaalden en een boekje over granny's haken gaan mee. Wel in de koffer, heb niet zo veel zin in gedoe met de handbagage. Eerlijk gezegd zie ik me ook nog niet echt in het vliegtuig haken...

Heeft iemand misschien nog tips op allerlei gebied voor de vliegreis? Of misschien wensen/dingen waar we naar uit moeten kijken in Vietnam?
Het lijstje staat wat dat betreft op:

  • kijken naar handwerken
  • mooie natuur vastleggen
  • foto's van Hanoi
We horen het graag!

zaterdag 5 november 2011

De werking van DEET, zowel op mij als op de muggen

De arts van de GGD had ons aangeraden om middelen met DEET mee te nemen tegen de muggen. Vorige week zijn we op jacht geweest. Wat een keuze! Bij de GGD hadden ze zelf ook een middel van het merk Jaico. De secretaresse zei echter dat dit een vrij duur middel was en dat de Kruidvat ook goede spullen had ("met maar een beetje minder DEET"). Toen we daar kwamen, was het verschil tussen beide middelen vrij groot: Jaico bevat 9% en het huismerk 3% DEET. Toch nog even langs de DA geweest: misschien hadden zij nog iets.
Uiteindelijk hebben we daar een roller gekocht met 20% DEET.
Omdat we op de slaapkamer een mug hadden zitten, konden we het middel gelijk uitproberen. (Weet iemand trouwens waarom je muggen overdag nooit ziet en je er 's nachts wel wakker van wordt?) Dus, wij smeerden ons in met het, sterk naar citroen geurende, spul en hoopten lekker te kunnen slapen. 


Nee dus. Die mug vloog gewoon lekker rond en er kwam er zelfs nog eentje bij! Ze hebben nog een duetje gevlogen (zzzzzzzz zzzzzzz), ondertussen beslissend wat het lekkerste plekje was om te bijten: mijn gezicht dus. Twee mooie vlekjes in mijn gezicht =P 
Eén nacht is natuurlijk geen goed experiment, dus afgelopen nacht hebben we het opnieuw geprobeerd. Nhan werd middenin de nacht weer wakker... van de muggen. Hij dacht dat het wel zou helpen als hij zich opnieuw insmeerde.Maar, uiteraard denkt hij niet alleen aan zichzelf, dus wilde hij ook mijn gezicht nog even insmeren. Ik sliep echter nog en werd wakker door koude vegen op m'n gezicht. Nhan kreeg gelijk de wind van voren! *bloos* Rare reacties geef je toch, als je niet helemaal wakker bent...
Anyway, die muggen waren echt niet onder de indruk van onze DEET-roller. Als deze dat al niet zijn, dan zijn ze dat in Vietnam vast al helemaal niet. Ik ga vandaag proberen om de roller te ruilen ofzo, kijken of dat lukt. In ieder geval moet er maar iets mee met een nog hoger DEET-gehalte. 

Ik heb namelijk nog op internet gezocht naar wat DEET is en hoe het werkt. 
DEET is de gangbare naam voor een verbinding die voluit N,N-diethyl-meta-tolueenamide heet. Uit onderzoek blijkt dat DEET de geurreceptoren van een mug verstoort, waardoor de mug de prooi (wij dus) niet of niet goed kan waarnemen. Ook wordt er gezegd dat muggen gewoon niet van de geur houden en daarom uit de buurt blijven. Anders onderzoek heeft uitgewezen dat dat bij de hogere concentraties (minimaal 30%, liever 50%) de muggen pas echt weg blijven. Bij 100% DEET blijven de muggen zelfs tot 12 uur weg! 

Dan moet je natuurlijk wel muggen hebben die de geur van DEEt iets doet: uit onderzoek is namelijk ook gebleken dat er muggen zijn die DEET-resistent zijn. Dit gen is zelfs dominant in het DNA, waardoor de muggenkindertjes van DEET-resistente muggenmoeders automatisch ook DEET-resistent zijn. Hoop dat deze kolonie voorlopig uit onze buurt blijft...  
Overigens werkt DEET ook tegen teken en andere insecten zoals steekvliegen en bloedzuigers.

We zullen jullie op de hoogte houden van onze DEET-avonturen. Gelukkig kunnen we de middeltjes eerst thuis uitproberen *grijns*

Groetjes,
Anne


dinsdag 1 november 2011

Visum gekregen

Vrijdag zijn we naar de Vietnamese ambassade in Den Haag geweest. Ik vond het toch best wel spannend :p
Van tevoren wilden we de ambassade nog bellen om de openingstijden even te controleren. Het zou toch jammer zijn als we voor niets zouden rijden. De telefoon werd echter niet opgenomen! Op een e-mail werd wel gereageerd, maar het bericht stond vol taalfouten en voor informatie over visa werd doorverwezen naar een andere website dan die van de ambassade. Een beetje vreemd...

Ik had een ruim gebouw verwacht, maar het was gewoon een soort herenhuis, waaraan een Vietnamese vlag uit hing. Je loopt er zo voorbij!

Nassauplein

Nassauplein 12, Ambassade van Vietnam
Ook toen je binnenkwam, was het toch een beetje en desillusie. Een klein kamertje, hooguit 20 vierkante meter, een stuk of wat stoelen in rijtjes achter elkaar en een balie met glazen ramen. Er stonden twee mensen achter de balie, die beiden geen woord Nederlands spraken en maar mondjesmaat Engels. Niet echt handig dus... Het zijn overigens die twee onderste kleine raampjes, de middelste en de rechter.

We moesten een nummertje trekken en dan wachten tot ons nummer geroepen werd. Ondertussen hebben we vast een formulier ingevuld met allerlei persoonlijke gegevens. Uiteindelijk ging het nog best snel: nadat we de formulieren en onze paspoorten ingeleverd hadden en het bedrag voor de via betaald hadden (contant!), kregen we binnen een kwartier de paspoorten mét visum terug. Nu mogen we echt weg!

Onze Visa


Wat nog wel opvallend was, was dat mijn visum twee keer zo duur was als die van Nhan. Dat ligt er waarschijnlijk zijn dat Nhan in Vietnam geboren is en ik niet. Dat Nhan dan nu de  Nederlandse nationaliteit heeft, maakt blijkbaar niets uit.

Op internet is van alles te vinden over de visa, maar we hebben ontdekt dat de praktijk toch wel een beetje anders is. Daarom nog even alles op een rijtje.

Adres en openingstijden ambassade:
Nassaukade 12, Den Haag
Visum ophalen kan op maandag t/m vrijdag van 14.00 -17.00 uur.
Website: http://www.vietnamembassy.nl/en/ (een vreemde website, waarop, zoals eerder gezegd, geen Nederlands staat)
Telefoonnummer: 070-364 89 17

Wat moet je mee:

  • 1 pasfoto
  • paspoort
  • contant geld (je kunt in de ambassade niet pinnen, ik geloof dat er in de buurt wel een pinautomaat zit)
  • je kunt ook alvast dit formulier invullen:


Formulier benodigd voor verkrijgen visum bij ambassade
Tip: wil je dit formulier uitprinten? Klik dan op het plaatje, het wordt dan vergroot. Klik dan met rechts op het  plaatje en kies voor 'in nieuw tabblad openen'. Het plaatje wordt zo veel groter weergegeven en is gemakkelijk te printen.

Kosten voor een single entrance visum (voor één keer in en uit Vietnam):
Voor mensen die in Vietnam geboren zijn (ongeacht of ze nu een andere nationaliteit hebben): €40,-
Anderen: €80,-

We zouden het leuk vinden om te horen dat deze informatie misschien nuttig is geweest voor mensen die ook naar Vietnam gaan!

Groetjes,
Anne