Vrijdag was het plan om vanuit Phan Thiet naar Mui Ne te gaan, even te genieten
van het strand en dan door te rijden naar Ho Chi Minh city/Saigon.
Volgens de Lonely Planet was de afstand tussen Pahn Thiet en Mui Ne
namelijk een eitje, dus dat kon er gemakkelijk bij. Toen we echter
onderweg waren, bleek Mui Ne ruim 20 kilometer van Phan Thiet te liggen:
een afstand waar je toch snel 45 minuten over doet. Daar hadden we niet
op gerekend...
We zijn maar omgekeerd en hebben de Quoc Lo 1 weer
opgezocht. Deze weg loopt van Saigon naar Hanoi en hebben we vanaf Tuy
Hoa al gevolgd. Toen we die gevonden hadden, hebben we koers gezet naar
een koffietentje en daar, onder het genot van een kopje koffie, een
broodje genuttigd.
Njammie, die broodjes zal ik thuis wel
missen! Misschien moet ik zelf maar eens experimenteren met brood
bakken, want zo lekker als de broodjes hier zijn, heb ik ze in
Nederland nog niet gehad. Een knapperige korst, die makkelijk breekt
(zodat je gehemelte er niet kapot van gaat) maar toch niet kruimelt. Een
heerlijke zachte binnenkant, bedekt met een overheerlijke roerbakomelet
(heel luchtig, maar toch 1 geheel), wat verse kruiden en komkommer,
licht begoten met een zilt sausje. Ziedaar...het lekkerste broodje:P
Haha! Heb je er al zin in? ;)
Na het ontbijt en het
vastschroeven van de toeter (door de trillingen gaat ie iedere keer los
zitten en doet ie het niet meer) waren we klaar om echt verder op weg te
gaan.In dit filmpje zie je een impressie van wat we onderweg allemaal gezien hebben.
Het verkeer in Saigon was wederom indrukwekkend. Er was ontzettend veel vrachtverkeer op de banen naast ons, zowel de stad in als de stad uit. In het filmpje 'valt het nog mee', toen het nog drukker werd, heb ik besloten niet meer te filmen. Geen risico's nemen... Op een gegeven moment stonden de vrachtwagens zo'n beetje aan elkaar vastgeplakt, muurvast. Brommers konden gelukkig nog doorrijden, maar het was echt superdruk. We kwamen natuurlijk ook nog eens net rond de spits de stad binnen ;)
We zijn op de QL1 blijven rijden tot we bijna midden in de stad waren. De bedoeling was dat we bij het kantoor van Gioi uit zouden komen, maar dat lukte even niet;) De kaart met buslijnen in de bushokjes boden uitkomst: daarmee konden we een route bepalen. Toen ging het nog best vlot en al gauw stonden we voor het kantoor. Al met al hebben we er zeker 1,5 uur over gedaan om in de stad op de juiste plek te komen, iets wat wij ons in Nederland bijna niet kunnen voorstellen: we hebben eigenlijk niet stil gestaan en we hebben we nou ook niet zo veel te ver gereden ;)
Zaterdag en zondag hebben we besteed aan familie. Een aantal neefjes en nichtjes wonen (tijdelijk) in Saigon, voor studie of werk. Gezellig om zo bij elkaar te zitten:) Eigenlijk iets dat wij thuis ook zouden moeten doen...zo hou je tenminste nog een band met elkaar!
Lieve Anne en Nhan,
BeantwoordenVerwijderenMooi om jullie reis ook in beeld te kunnen zien.
Mooie impressie van de omgeving en wat jullie daar allemaal tegen kwamen.
Verstandig om niet in de ergste drukte te filmen.
Je zou in NL kunnen proberen om een familiehuis op te zetten :) Lijkt me inderdaad heel gezellig om zo met elkaar op te trekken. Familiebanden zijn toch heel sterk he?
Veel plezier nog en tot gauw!
liefs,
pap en mam
Hoi Anne en Nhan, jullie hebben al heel wat afgetuft op de brommer.
BeantwoordenVerwijderenZo te zien aan al die stilstaande auto's een goede keuze en een mooie snelheid om de omgeving goed in je op te kunnen nemen en wij kunnen door het filmpje even weer mooi mee kijken met jullie.
Tja die familiebanden moeten we ook in Nederland niet uit het oog verliezen.
Geniet van jullie laatste dagen daar en ik ga me al een beetje verheugen om jullie verhalen tijdens een gezellig samenzijn met de familie uit jullie eigen mond te horen!
Natuurkieker Coby